چه کسی اولین ساعت مچی را پوشید

بسیاری از محبوب ترین ساعت های مچی امروزی در اصل به عنوان نماد وضعیت توسعه نیافته اند، بلکه برای یک هدف خاص ساخته شده اند. عوارض پیچیده آنها این بود که زندگی را برای خلبانان، غواصان و حتی فضانوردان آسانتر کند. در زمان اختراع مربوطه، مردان گروه هدف مشخصی بودند. با این حال، جای تعجب نیست که اولین ساعت‌های مچی توسط زنانی که قرن‌ها در پوشیدن لوازم تزئینی روی مچ حرفه‌ای بودند، استفاده می‌شدند.

گفته می شود اولین ساعت مچی زیبا قابل تشخیص در تاریخ متعلق به الیزابت اول انگلستان است. این رابرت دادلی، ارل لستر، در سال 1571 به او ارائه کرد. هیچ چیز در مورد ظاهر این ساعت مشخص نیست، اما به آن “ساعت بازویی” می گفتند.

ساعت مچی ملکه الیزابت اول انگلستان است. ساعت مچی ملکه الیزابت اول انگلستان در سال 1571 توسط رابرت دادلی ساخته شد. این ساعت که به عنوان یک هدیه شخصی از سوی دادلی به ملکه ارائه شد، به طور ویژه طراحی و ساخته شده بود. از آنجا که ساعت مچی در آن زمان یک مفهوم نسبتاً جدید بود، این قطعه بیشتر به عنوان یک جواهر گران‌بها دیده می‌شد تا یک وسیله دقیق برای اندازه‌گیری زمان. طراحی ساعت شامل میناکاری‌ها و جواهرات قیمتی بود که زیبایی و ظرافت خاصی به آن می‌بخشید.

ملکه الیزابت اول که به جواهرات و اشیای لوکس علاقه‌مند بود، این ساعت را به عنوان یک نماد قدرت و ثروت به دست می‌بست. این ساعت نقطه آغازی برای تحولات آینده در طراحی و ساخت ساعت‌های مچی به شمار می‌رود. از این رو، ساعت مچی ملکه الیزابت اول نه تنها یک شاهکار هنری بود، بلکه نشان‌دهنده تحولی بزرگ در تاریخ ساعت‌سازی محسوب می‌شود.

با این حال، ساعت مچی ملکه هیچ تأثیری در توسعه بعدی نداشت. به جای دستبند به عنوان قاب برای ساعت های کوچک، یک قطعه جواهرات دیگر در مرکز توجه قرار گرفت.

ساعت حلقه. ساعت های حلقه ای از اوایل قرن شانزدهم وجود داشتند و از دهه 1750 بسیار محبوب شدند.

در مسیر اولین ساعت‌های مچی جهان، ایستگاه بعدی پاریس است، جایی که ساعت‌ساز سوئیسی، آبراهام لوئیس برگه، شرکت خود را در سال 1775 تأسیس کرد. یکی از وفادارترین مشتریان او ملکه ماری آنتوانت بود که صاحب چندین اثر او بود. قطعه نمایشی در مجموعه ملکه قرار بود یک ساعت جیبی با پیچیدگی های فراوان باشد که در سال 1783 توسط “دوست ویژه” ماری آنتوانت، کنت سوئدی هانس اکسل فون فرسن، از Breguet سفارش داده شد. متأسفانه، ساعت تا سالها پس از اعدام ماری آنتوانت تمام نشده بود. با این حال، ماری آنتوانت که از مد آگاه است هرگز صاحب ساعت مچی نبود. این یکی از اعضای خانواده جدید بناپارت بود که می توانست به استفاده از اولین ساعت مچی واقعی ببالد.

مانند ماری آنتوانت، کارولین مورات، کوچکترین خواهر ناپلئون بناپارت، از تحسین کنندگان خلاقیت های برگوئه بود و صاحب چندین ساعت او بود. در 8 ژوئن 1810، علاوه بر یک ساعت مسافرتی به قیمت 100 فرانک، او همچنین یک “ساعت با مکانیزم تکرار بر روی یک دستبند” را سفارش داد که قیمت آن 5000 فرانک بود.

شاید ایده این اولین ساعت مچی از سفارشی الهام گرفته شده باشد که چهار سال قبل توسط امپراطور ژوزفین به جواهرساز درباری اتین نیتوت داده شده بود. ژوزفین برای عروس جدیدش، پرنسس آگوست باواریا، یک جفت دستبند ساخته بود، یکی با یک تقویم کوچک و دیگری با یک ساعت کوچک. ژوزفین در خانواده بناپارت چندان محبوب نبود و به ویژه خواهران ناپلئون سعی می کردند تا آنجا که ممکن است از خواهر شوهر خود پیشی بگیرند.

اما دوباره ساعت مچی در محبوبیت غالب نشد. توسعه بعدی در سال 1868 توسط شرکت سوئیسی Patek Philippe انجام شد. اولین ساعت مچی شناخته شده به کنتس کوسکوویچ مجارستانی سفارش داده شد که ظاهر آن شناخته شده است زیرا هنوز حفظ شده است. در نتیجه، ساعت‌های جواهری برای مچ زنانه به طور فزاینده‌ای محبوب شدند. اما مردان هنوز ساعت جیبی را ترجیح می دادند. با افزایش تعداد زنان در بازار کار، مدل های کاربردی تری به بازار آمدند که هزینه زیادی نداشتند. مردان تنها از طریق فعالیت‌های ورزشی و نظامی از ارزش عملی ساعت مچی آگاه شدند که برندهایی مانند رولکس و TAG Heuer از آنجا به شهرت رسیدند. با این حال، شهرت استفاده از اولین ساعت مچی جهان چیزی است که زنان می توانند ادعا کنند.